Εδώ Λεμεσός, Εδώ Λεμεσός

Εσκέφτουμουν τούτο το ποστ να το έβαλα στο δικό μου μπλογκ αλλά τελικά άλλαξα γνώμη γιατί ως γνωστόν αν δεν χουμίσεις το σπίτι σου εννα πέσει το ταβάνι να σε πλακώσει.

Τωρά που επαναπατρίστικα στη Λεμεσό μόνιμα πλέον, θωρώ την με άλλο μάτι και έφτασα στο συμπέρασμα ότι εν θα εμπορούσα να έβρω πιο κατάλληλη περίοδο να επιστρέψω. Έγινε πολλά όμορφη η Λεμεσός και ακόμα και για μας τους Λεμεσσιανούς νομίζω άλλαξε φάτσα. Όντας άνεργη και κατεπέκτασην αθκιασερή άμα κυκλοφορώ μεσα στην Λεμεσό έχω πολύ χρόνο να παρατηρήσω την πόλη και εκπλήσσουμε ευχάριστα κάθε μέρα.

Που τζιαμέ που το εθεωρούσα γελοίο να ζούμε σε παραλιακή πόλη και να μεν πίενουμε για καφέ στα κκαφέ που εν πάνω στην παραλία, πλεόν εκάμαν τόσο ωραία την πλατεία του Κάστρου που απλά θέλεις να πίενεις και να κάθεσαι με τις ώρες. Έγινε ούλλη η πλατεία πλακόστρωτη, εφκήκαν και τα τραπεζάκια πιο έξω και τωρά πίνεις καφέ στη σκία του κάστρου κυριολεκτικά. Και έτσι για την ιστορία να σας θυμήσω ότι εν δαμέ που ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος επαντρεύτηκε τη Βερεγγάρια.

Το Τεπακ έδωκε άλλη πνοή στην πόλη, επειδή στην πρώτη φάση του Τεπακ οι εγκαταστάσεις εν ιστορικά κτήρια που τα εκάμαν αναπαλαίωση κλπ, ούλλα τζίνα τα κτήρια που τόσα χρόνια επέρνας που δίπλα τους και εν εδίας σημασία τωρά περνάς και λαλείς μα τι ωραία. Ασπούμε το παλίο ταχυδρομείο απέναντι που το δημαρχείο ποιος θυμάται πως ήταν, ή τζιαμε που τωρά εν η βιβλιοθήκη του Τεπακ, περνάς και νιώθεις την επιθυμία να είσαι και ‘συ φοιτητής για να πιένεις να διαβάσεις τζιαμέ. Φυσικά για τους φοιτητές του Τεπακ πιστεύκω εν πιο πόπιουλαρ σαν καφετέρια παρά σαν βιβλιοθήκη αλλά ενιγουεϊ. Εσάσαν και την πλατεία ηρώων, κάτι που έπρεπε να γίνει πριν πολλά χρόνια γιατί έχουμε τζιαμέ το Ριάλτο που εν τω πραγματικό διαμάντι της πόλης και τωρά ανέλαβε να παίζει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτιστική ζωη του τόπου.

Και επειδή ως γνωστό οι Λεμεσσιανοί είμαστε και πολλά γουαϊλτ στη διασκέδαση μας, να σας πω ότι ανοίξαν τα τελευταία χρόνια πάρα πολλά ωραία ροκ μπαράκια. Επίσης ανοίξαν και πολλά ωραίοι τόποι για φαϊ, έχουμε πλεον τόσες πολλές επιλογές που καθούμαστε και σκεφτούμαστε που εννα πάμε πριν φύουμε που σπίτι.

Το αγαπημένο μου πράμα πλέον είναι να βολτάρω στην παραλιακή, εξαπλώθηκε τόσο πολλά η πόλη που περνει σου πολλή ώρα να το κάμεις τούτο και εν πάρα πολλά όμορφα να τα βλέπεις. Ένα ανοίξει (σύντομα;) και το θεατρικό μουσείο και (όχι σύντομα) ένα γίνει και η Μαρίνα άρα ένα έχουμε ένα νέο τόπο να κόφκουμε βόλτες και προτείνω σε όλους τους μη-Λεμεσσιανούς μπλόγκερς να μετακομήσουν στη Λεμεσό.

Περπατώντας στην Κοπεγχάγη

Μιλούμε φυσικά για την όμορφη πρωτεύουσα της Δανίας, που σαν καθωσπρέπει σκανδιναβική πόλη, δεν έσιει καθόλου αέρα μεγαλούπολης. Αντίθετα εν πολλά γραφική, τζαι το χειμώνα με τα χιόνια γίνεται παραμυθένια. Αν θέλεις όμως πραγματικά να την απολαύσεις, νομίζω εν καλλύτερα να την επισκεφτείς κάπου στον Μάη ή τον Ιούνη. Ο καλός καιρός τζαι οι τεράστιας διάρκειας μέρες, θα σου επιτρέψουν να την απολαύσεις με την ησυχία σου. 

Κατέβα στο κέντρο τζαι περπάτα στους δρόμους της πόλης. Πέρνα από την πλατεία του δημαρχείου και μπες στα σοκάκια. Το κάθε ένα τους έσιει τζαι κάτι να σου προσφέρει τζαι εν γεμάτα με όμορφα κτίρια, κόσμο, χρώματα, ζωή. Διάσχισε τα έναν ένα. Κοίτα τες μικρές γραφικές εκκλησίες τζαι τες πλατιούες με πράσινο και παγκάκια. Τούτη την περίοδο θα συναντήσεις τζαι ωραίες υπαίθριες αγορές τα πρωινά σε κάποιες που τες πλατείες, τζαι ειδικά τα Σάββατα, με γλυκά, φρούτα, ρούχα ή κοσμήματα. Μεν παραλήψεις να περάσεις και που τα μουσεία της. Στο κέντρο θα έβρεις πολλά μουσεία, τζαι για όλα τα γούστα. Εν ίσως που τα πιο ενδιαφέροντα τζαι «ζωντανά» μουσεία που θα επισκεφτείς. Το σίουρο ενι πως έν θα τα βαρεθείς. Προχώρα προς το Nyhavn, το «νέο λιμάνι» τζαι περπάτα στην αποβάθρα. Χάζεψε τον κόσμο, το κανάλι, τα χρωματιστά σπίτια.

Σκέφτου πως σε ένα που τζίνα έζησε ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Λλίο παρακάτω, στην άκρη του λιμανιού, εννα συναντήσεις τζαι τη μικρή γοργόνα του, που περιμένει. Πέρνα τη γέφυρα τζαι συνέχισε προς το μεγάλο παλιό φρούριο. Κάμε τη βόλτα σου, κοίτα τη θέα στο κανάλι, τον ανεμόμυλο τζαι τα κανόνια. Συνέχισε προς το Παλάτι Rosenborg τζαι χαλάρωσε στο μεγάλο όμορφο κήπο, όπου οι ρυθμοί κινούνται αργά. Χάζεψε τους ανθρώπους που χορέφκουν, διαβάζουν ή παίζουν, απολαμβάνοντας το παγωτό σου. Το πράσινο γρασίδι, ο ήλιος, τα πουλιά, οι μουσικές, τα χρώματα κάμνουν σε να φκεις για λλίο που την πραγματικότητα τζαι να νομίζεις πως ο χρόνος εσταμάτησε. Η μέρα εξάλλου εν μεγάλη, τζαι διά σου όρεξη τζαι ενέργεια να κάμεις πολλά.

Τζαι μετά όμως, άμαν τελικά έρτει η νύχτα, η πόλη εξακολουθεί να εν γεμάτη φώτα τζαι ζωή. Οι δρόμοι εν τζαι τωρά γεμάτοι κόσμο και μουσική. Αν περάσεις που το Τίβολι, ανέβα στο Golden Tower να απολαύσεις τη θέα, με το κέντρο της Κοπεγχάγης να απλώνεται στα πόδια σου. Ίσως πετύχεις τζαι μια που τες παραστάσεις στο θέατρο του κήπου. Ή πέρνα που την Όπερα, με το μοντέρνο κτίριο πάνω στη θάλασσα, που τη νύχτα γίνεται ακόμα πιο όμορφο. Μπορείς φυσικά τζαι να μείνεις στους πεζόδρομους για να απολαύσεις την μπύρα σου σε μια που τες πολλές παμπ. Η νύχτα στην Κοπεγχάγη, όπως τζαι η μέρα προσφέρει πολλά να κάμεις τζαι να δεις. Τζαι σίουρα εν μια που τες πόλεις που σε κάμνει να θέλεις να μείνεις. Να ξυπνάς το πρωι, να πιάννεις το ποδήλατο σου τζαι να βολτάρεις, ανάμεσα στον κόσμο τζαι δίπλα που τη θάλασσα.