eater.com

Βρήκα μια σελίδα με προτεινόμενα εστιατόρια/χώρους εστίασης (γιατί από ότι είδα έχει και ένα food market όπου έτυχε να πάω) και είπα να το κρατήσω εδώ, for future reference ρε παιδί μου.

Have a look, here.

Κάτω Δρυς

Η ιδέα ήρθε από εδώ, και την πρώτη φορά επισκεύτηκα τον Κάτω Δρυ και την Έλλη πριν από σχεδόν ένα χρόνο. Διαπίστωσα ότι ο Κάτω Δρυς είναι όμορφο χωριό και αξίζει μια βόλτα ίσως και σε συνδυασμό με τα Λεύκαρα που είναι δίπλα.
Για δεύτερη φορά, μερικούς μήνες δεν μπορούσα να αντισταθώ και πήγα ξανά για brunch στην Έλλη με τρελλό παρεάκι τη μάνα μου και τις φίλες της. Όταν υπάρχει καλό φαί, τι με νοιάζει για την παρέα;

Η Έλλη θα κάνει κράτηση μερικές μέρες πριν για παρέες από 6 άτομα και πάνω και σερβίρει brunch στη βεράντα της (ή στις πιο κρύες μέρες, λίγο πιο στριμωγμένα μέσα στο κτίριο που στεγμάζει το εργαστήρι-κατάστημά της). Θα σας υποδεχτεί με φρεσκοστυμένο χυμό πορτοκάλι και φρέσκα φετοπιτάκια. Ακολουθεί καφές και φρέσκο ψωμί που θα αναλάβετε να κόβετε και να κάνετε φρυγανιές με το δικό σας ρυθμό, με μια εισαγωγή για να σας συστήσει τις μαρμελλάδες και τα chutneys της.
Θα συνεχίσει με χαλλουμόπιττα κέικ, κέικ με τζίντζερ, με μπανάνα και κέικ με φρούτα. Θα σερβίρει 2-3 επιλογές μαρμελλάδας με γιαούρτι, και scones, αλλά και μια επιλογή από τυριά: μπρι, χαλλούμι, τσένταρ, έμενταλ, αναρή, τυρί κρέμα, κλπ...

Θα πηγαινοέρχεται με προτάσεις για την κάθε μαρμελλάδα της, και αν θέλετε να δείτε να λάμπουν τα μάτια της θα ρωτήσετε λεπτομέρειες για τη δουλειά της και τα προϊόντα της, αλλά και τις δικές τις εισηγήσεις. (Μου έδωσε ένα χιντ για τη μαρμελλάδα φράουλα και τσίλι, ότι πάει με κοτόπουλο- την πήρα και το δοκίμασα προχθες. Απερίγραπτο λέμε!)

Αν δεν έχετε χορτάσει (και ελπίζω να μην έχετε χορτάσει), ακολουθούν τηγανητά αυγά και μπέικον για το φινάλε.

Θα πληρώσετε 10 ευρώ το άτομο για όλα αυτά, και θα αγοράσετε ό,τι θυμάστε πως σας άρεσε, και θα συνεχίσετε τη βόλτα σας στο μουσείο κεντήματος και μελιού (είσοδος και ξενάγηση 2 ευρώ)

Η κυρία Έλλη (αυτή είναι άλλη από την Έλλη των μαρμελάδων), θα σας ξεναγήσει στο παλιό τους σπίτι, μιλώντας σας για την αρχή του κεντήματος στα Λεύκαρα και την εξάπλωσή του στην περιοχή, για τη ζωή στο χωριό, και θα σας δείξει ενδιαφέροντα αντικείμενα εποχής. Στο σπίτι μουσείο θα σας δείξει τα παλιά κρεβάτια, τις παιδικές κούνιες εποχής, τα βιβλία με κέντημα που οι παλιότεροι θυμούνται από το σχολείο.
Κατεβαίνοντας κάτω, στην αυλή του νέου της σπιτιού θα προσέξετε την αρμαρόλλα που κρέμεται στη μέση της αυλής από κάποια δοκό, και θα αγοράσετε μέλι δικής τους παραγωγής αφού σας εξηγήσει τη διαφορά του βρασμένου και άβραστου μελιού. Είναι υπέροχο πραγματικά. Η επίσκεψη συνεχίζει στα παλιότερα κτίσματα εκτός του κυρίως σπιτιού, όπου θα δείτε τα εργαλεία και μηχανήματα που χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά για την εξαγωγή μελιού από τις κυψέλες. Εδώ να σας πω ότι η κυρία Έλλη είναι από τις ελάχιστες κυρίες που δεν λέει αερολογίες και πραγματικά ξέρει το θέμα της, αφού έζησε όλη τη φάση και το στήσιμο αυτού του μουσείου αν και παραδέχεται ότι το όνειρο αυτό ήταν το όνειρο του συζύγου της και όχι το δικό της!

Η αλήθεια είναι ότι δεν θα είστε πεινασμένοι μέχρι να φύγετε, αλλά μπορείτε να συνδυάσετε αυτη τη βόλτα με μια βόλτα στα Λεύκαρα για να δείτε τις κεντήτριες και να πάρετε κανένα λουκούμι λευκαρίτικο για τον απογευματινό καφέ σας στο σπίτι.

Ήταν μια όμορφη βόλτα και χαίρομαι που μπορούμε να απολαύσουμε μέρες στα χωριά μας με ένα αίσθημα πιο "αναβαθμισμένο". Και μην ακούσω ότι το χωριό είναι για χειμώνα γιατί πραγματικά η μικρή αυλή όπου θα φάτε στον Κάτω Δρυ είναι απίθανη για το καλοκαίρι.

Για το τηλέφωνο της κυρίας Έλλης μπορείτε να αφήσετε σχόλιο με το mail σας, ή να μου στείλετε στο paintitmoonlight(at)gmail(dot)com.

Λαβ Σικάγο (παρτ 3)

Τζαι επειδή σήμερα έσυρεν το πρωτο σhιόνιν τζαι εψωφίσαμεν, το πρωτο σικκίρτισμα με τουτο το καιρο εν το εγλυτωσαμε. Φετος λαλουν θα περασουμε δυσκολο σhειμώνα....(όπως ο σhειμώνας αν είμαστεν τυχερή θα τελειώσει τον Απρίλη....σε 6 μήνες δηλαδή....κλαψ τζαι ξανα κλαψ). Για να δειτε τιν δευτερη μεγαλύτερη χιονοθυελλα που εζησαμε πέρσι, πλιζ κλικ χίαρ να δειτε παλιο ποστ.

Για να το ξεπεράσουμε όμως, θα κάμουμε ακόμα ένα τουρ στο Σικάγο. Θα αρχίσουμε με τα πιο γνωστα μουσεια που τα παραπάνω βρισκουνται στο λεγόμενο Museum Campus.

Αρχιζουμε με το Αρτ Ινστιτιουτ οφ Σικάγο το οποίο βρισκέται στο κέντρο της πόλης τζαι το οποίο έιναι τζαι πανεπιστήμιο τζαι μαλιστα ακριβό. Εσhει ότι φανταστείς σε συλλογές τζαι θέλεις πάνω που μέρα να το γυρίσεις. Στην Ελληνική συλλογή έσhει τζαι 2 Κυπριακά αντικείμενα....Που τα ειδα εσυγκινηθηκα......μιλώ σοβαρα....η ξενιτεια εν περιεργο πραμα.....

Ένα που τα 2 διάσημα πλέον λιοντάρια που
βρισκουνται μπροστα που την κεντρική
είσοδο του μουσείου.

Cypriot
Head of a Bearded Man, 5th century B.C.
(με λία λόγια, άγαλμα γνήσιας
Κυπριακής τρίχας)

Cypriot
Bowl, Late Bronze Age, 1475/1225 B.C
(με λια λόγια κουπουδιννν κυπριακοννν)

Συνεχίζουμε μετα τον γυρω μας λίον που Νότια της πόλης για να πάμε στο Field Museum of Natural History.  Έσhει ότι φανταστείς. Το πιο διάσημο έκθεμα τουτη την εποχή εν η Sue.

Η κεχαριτωμένη Σου! Ο πιο μεγαλός τζαι
ολοκληρωμένος Τυρανοσαυρος στον κοσμο.
Μανα μου την!

Ακόμα πιο νότια στο Hyde Park εν το Museum of Science and Industry, που σκοπό έσhει να μεταδωσει επιστημονικες γνωσεις σε μη-επιστήμονες τζαι σε παιδια μέ ενα διασκεδαστικο, ιντεράκτιβ τρόπο.

Museum of Science and Industry in Hyde Park.

Παμε πίσω προς το Ντάουντάουν για να επισκεφτουμε το Shedd Aquarium το οποίο επισκέπτουνται πάνω που 2 εκατ. άτομα το χρονο, εξου τζαι οι ουρές τζαι τες 2 φορές που επιάν το καλοκαίρι οι κοπελες της οικογένειας Πρασινωτου ήταν τεράστιες με αποτέλεσμα να μεν αντέχουν τες πάνω που 2-3 ώρες που έπρεπε να περιμένουν στην γραμμη για να μπουν μέσα. Ευτυχως είχαν ξαναπάει παλια.

Πιο βορεια της πόλης, κοντα στο σhοππινγκ έρια, εν το Μουσείο Συγχρονης τέχνης.

Museum of Contemporary Art
(για μένα λιο πολλά κοντεμποράρη.....)

Τέλος εν τζαι το Addler Planetarium, το πρώτο πλανητάριο στην Αμερική το οποίο βρισκετε σε μια καταπληκτική τοποθεσια, στρατηγικά επιλεγμένη.

Adler Planetarium

Για να ζήσεις το αλτιμέιτ Αμέρικαν εξπιριενς μπορεις να επισκεφτεις το Navy Pier που εν μια μεγαλη "αποβάθρα" (pier) μέσα στην λίμνη. Για παραπάνω ινφο για την επισκεψη των κορουδων Πρασινωτων, κλικ χίαρ.

To Navy Pier. Πάεις τζαι νοιωθεις οτι
παίζεις σε Αμερικάνικη ταινία.

Αυτα αγαπημένοι μου για το τριτο παρτ. Στο επομενο επεισόδιο: Που να χλαπακιάσετε φάτε στο Σικάγο....Τι ταινίες εγυριστήκαν δαμέ τζαι αλλά πολλα. Δεχομαστεν τζαι εισηγήσεις.

When in Brighton...

Αν με αφήκετε μπορεί να κάμνω ταξιδιωτικά ποστ κάθε μέρα, ακόμα τζαι για τόπους που δεν επήα αλλά υποψιάζουμε πως θα είναι όταν πάω. Σήμερα λοιπόν αποφάσησα να μιλήσουμε για μια που τις αγαπημένες μου πόλεις στην Αγγλία, το Brighton. Εφκάλετε τα τετράδια σας; Εν ξυσμένα τα μολύβια σας; Οκ έτοιμοι; Πάμε!

Το Brighton εν τέλεια κάτω κάτω προς ανατολικά πάνω στη θάλασσα. Which means ότι έχει και θάλασσα η υπόθεση. Εν μια πόλη πολλά όμορφη, εν καλά να πετύχεις μια καλή μέρα όμως γιατί έχει πολλούς ανέμους και εν πάντα ψυχρούα, ε και άμα πάεις σε έτσι τόπο θέλεις να κάτσεις έξω, δίπλα που τη θάλασσα. Για να πάεις που το Λονδίνο, έχει απευθείας τρένο που το london bridge και που το victoria. Αν θυμούμε καλά καμία ωρούα παίρνει και επομένως αποτελεί τέλειο προορισμό για εκδρομούλα.

Εντομεταξύ πες εζούσα Αγγλία και πες εβαρκούμουν κάποια φάση το Λονδίνο (λέμε τώρα) η δεύτερη επιλογή μου θα ήταν όπωσδήποτε τούτη η τόσο ροκ πόλη. Και τις δύο φορές που επήα είδα τα ίδια πράματα, οπότε υπολογίζω πως πάνω κάτω τζίνα είναι τα σημαντικά.

Πρώτο πράμα που πρέπει να δεις στο Brighton εν ένας δρόμος που εν κοφκώ τζαι την κεφαλή μου αλλά νομίζω ονομάζεται Bohemian North Laine. Έχει διάφορα μαγαζία και καφέ, βασικά εν σαν μια μικρή Camden Town με στοιχεία Σόχο μέσα. Πλακώστροτο, πραματευτάες πάνω στους δρόμους, πολλές βλακειούες να γοράσεις τζαι τοπούθκια να πιείς καφέ ή μπύρες.

Και αφού δώκεις τον γυρό σου σε τούτο το δρόμο τζαι hopefully εν έχεις ξοδέψει πολλά λεφτά, παεις προς τα κάτω τζαι βρίσκεις μπροστά σου το Royal Pavilion. Την πρώτη φορά που επήα δαμέ, εν είχα κάμει καθόλου έρευνα γιατί ήταν πολλά ξαφνικό. Μαζί μου ήταν ένας παρέας μου Ινδός, με το που εσταθήκαμε έξω που το Royal Pavilion είμασταν ούλλοι wtf, μήπως εμπήκαμε σε άλλη δίασταση; Επειδή ενομίσαμε ότι ήμασταν Ινδία. Το Royal Pavilion θυμίζει λιο Ταζ Μαχάλ (λιο λέμε) εν έτσι περίεργη κατασκευή αλλά πολλά εντυπωσιακή. Εκτίστηκε αν δεν κάμνω λάθος στα χαϊ της αποικιοκρατίας εξού τζαι η αρχιτεκτονική. Εν πολλά outreal έτσι όπως στέκετε στο κέντρο μιας καθόλα Εγγλέζικης παραλιακής πόλης τζαι πρέπει να σταματήσεις να φωτογραφηθείς όπωσδηποτε. Τωρά μέσα δεν εμπήκα επειδή έχει πάντα μεγάλη ουρά αλλά είμαι σίουρη ότι εν πολλά αξιόλογο τζαι μέσα. Α και που εννα πατε τζιαμέ make sure to see the dude που παίζει ένα παράξενο όργανο ξυπόλητος τζαι νομίζεις ότι εφκήκε που άλλη εποχή.

Στην άλλη πλευρά του Royal Pavilion εν το κέντρο της πόλης, με τα μαγαζία, εστιατόρια κλπ. Εν πολλά όμορφα και γραφικά. Εν ούλλοι οι δρόμοι πλακώστρωτοι στενοί, με πολύ κόσμο.

Διασχίζωντας το κέντρο ένα φκεις στο παραλιακό μέτωπο που ουσιαστικά εν τζίνος ο στόχος σου. Απλώνεται μπροστά σου η θάλλασα τζαι ακούεις τους γλάρους που πετούν που πάνω που την κεφαλή σου. Έχει άπειρες pubs για να πιείς τζαι να φάεις αλλά το κουλ είναι να πίασεις το φαϊ και τη μπύρα σου τζαι να πάεις να κάτσεις δίπλα που το κύμα.

Πιο αριστερά εν το Brighton Pier που εν μια τεράστια αποβάθρα, τύπου λούνα παρκ. Όταν λεω τεράστια εννοώ τεράστια. Έχει εστιατόρια πάνω,καφέ, καταστηματούθκια. Τζαι εχτός αν είσαι του κινδύνου έχει χάζι να πάεις να βλέπεις τους άλλους πάνω στα φοϊτσάρικα παιχνίθκια να τσιριλούν.

Αυτά εν τα βασικά του Brighton και αν λάχει και είσαι Αγγλία τζαι σκέφτεσε που να πάεις νομίζω εν μια πολλά καλή επιλογή. Εν πολλά gay friendly πόλη γιαυτό θα ζεις rainbow flags να κυματίζουν παντού, τζαι ζευκαρούθκια να πίενουν βόλτα. Έχει ένα αέρα ελευθερίας το Brighton και ενιξέρω αν είναι λόγο της ανοιχτοσίας που άποψη θάλασσας ή αν είναι όντως τούτο το attitude του respect της διαφορετικότητας. Νομίζω εν το δεύτερο όμως.

p.s ήθελα να σας βάλω κ φωτογραφίες αλλά έχω τις πάνω σε άλλο κομπιούτερ και ούτως ή αλλως εφκήκε αρκετά μεγάλο ήδη.

Λαβ Σικάγο (παρτ 2)

Φωτογραφία που εφκαλα το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Πιστή στο έργο του ΠΕΕΣ συνεχίζω ακάθεκτη την ξενάγηση μου στο συναρπαστικο Σικάγο!

Μιας τζαι θκιεβάζουν αρκετοι μαθητές τζαι φοιτητές, θα αρχίσω το σημερινό μου τουρ με μια συντομη ξενάγηση στα μεγαλυτερα τζαι πιο γνωστά πανεπιστήμια της πολης.

 Ξεκινουμε με το Πανεπιστήμιο του Σικάγου το οποίο είναι ενα ιδιωτικο πανεπιστήμιο τζαι ιδρυθηκε το 1890. Δεν είναι Ivy League πανεπιστήμιο αλλά θεωρείται Ivy Plus τζαι  είναι το νουμερα 7 σε γενική κατάταξη στης ΗΠΑ. Έσhει 87 Νομπελιστες ως τωρα που είχαν κάποιο affiliation με το Πανεπιστήμιο. To Forbes κατατάξε το πανεπιστήμιο ως το δευτερο πιο ακριβο πανεπιστήμιο στην Αμερική (αλλά πάααααρα πολλοι φοιτητές έχουν υποτροφίες). Βρίσκεται στο Hyde Park,  το οποίο ειναι 15 λεπτα έξω που το κέντρο της πόλης, στο οποίο εκατοικουσε  ο νυν πρόεδρος της Αμερικής, τζαι στο πανεπιστήμιο εδουλευκε τζαι η Μισέλ πριν γίνει πρώτη κυρία. Επίσης το πανεπιστήμιο διαχειρίζεται κυβερνητικά εργαστήματα/ιδρυματα όπως το Fermi Lab τζαι Argonne National Laboratory.  Στο πανεπιστήμιο υπάρχει Κυπριακό αίμαν μεν ανησυχειται!!

Συνεχίζουμε με το Northwestern University, όπου επίσης υπάρχει άξια Κυπριακή αντιπροσώπευση. Επίσης ιδιωτικο πανεπιστήμιο, ιδρυθηκε το 1851 τζαι είναι μέσα στα 25 καλυτερα πανεπιστήμια της Αμερικής. Εσhει το campus κάτω στο κέντρο της πόλης τζαι το main campus του είναι στο Έβανστον, το οποίο εν προάστιο της πόλης.

Μετα συνεχίζουμε με τα 3 δημόσια πανεπιστήμια. Το University of Illinois  χωρίζεται σε 3 διαφορετικά πανεπιστήμιο. Το πιο γνωστό τζαι πιο ψηλά σε γενική κατάταξη είναι το University of Illinois Urbana-Champaign, το οποιο εν 2 ώρες έξω που την πόλη σε ένα χωρκό (φοιτητούπολη). Φημίζεται για όλων των ειδών engineering. Υπάρχει επίσης το University of Illinois at Chicago, το οποιο ειναι ενα μεγάλο πανεπιστήμιο, κατω στην πόλη, με πάνω που 25,000 φοιτητές! Το τριτο είναι το University of Illinois at Springfield, το οποιο στην πρωτευουσα της πολυτείας τζαι άρα 200 μίλια μακριά που το Σικάγο.

Μετα υπάρχουν πολλά πιο μικρά πανεπιστήμια όπως το DePaul University, Loyola University of Chicago, το Illinois Institute of Technology τζαι παρα πολλά άλλα. (Όποιος θελει παραπάνω πληροφορίες πλιζ σέντ μι αν ημέιλ). Σε ουλλα όσα ανέφερα σε τουτο το ποστ, υπάρχει/υπήρξε Κυπραίος/α.....ειμαστε παντου αφου!

Οταν κοιτάς το Ο΄Χέαρ απο ψηλα....

Για να φτάσεις που το εξωτερικό στο Σικάγο, θα πρεπει να περάσεις (εχτος αν είσαι υπερήρωας) που το Αεροδρόμιο O'Hare (προφέρετε Ο'Χέαρ), το οποίο είναι  τρίτο σε παγκοσμια κατάταξυ οσον αφορά τον αριθμό επιβατων άνα έτος, με σχεδον 70,000,000 επιβάτες να έχουν περάσει το 2010.








Κοντά στο αεροδρόμιο  είναι το Morton Arboretum, το οποιο ειναι σχεδον 1 ώρα έξω που την πόλη, τζαι είναι ένας τεράστιος κήπος/δασος. Πληρώνεις $10 για να μπεις για ολοκληρη την ημέρα τζαι μπορείς να φακκάς γυρους με το αυτοκίνητο στο πανέμορφα δρομάκια, να περπατήσεις να απολαυσεις την φυση τζαι την πρασινάδα (pun intended!) τζαι να ξεχάσεις πόσο κοντά είσαι σε μεγαλουπολη. Ιδου μερικές φωτογραφίες που έφκαλα εγω η ίδια οταν επιαμεν με την αρφή μου την Ξιπ.

Πριν κλείσω το δευτερο παρτ, εφκαλά μια φωτογραφία του νέου Ελληνικου Μουσείου στο ΓκρικΤαουν που τωρα μόλις εχτίστηκε αλλά ακόμα να ανοιξεί. Επειδή αγαπώ το ΓκρικΤαουν τζαι δεν θέλω να το αδικήσω, να σας πω τζαι τα καλά του!! 2-3 εστιατόρια τζαι τωρα το νέο μουσειο, μπαλανσάρουν την κιτσαρία που υπάρχει (τζαι που ουλλοι αγαπουμε).

Θα επανέλθω συντομα με ποστ  για το φαί, τα μουσεία, τζαι για αλλα πολλά για το Σικάγο........ Ελπιζω να σας πειθω να έρτετε με κάθε ποστ όλο τζαι παραπάνω..... ΠΕΕΣ, για τον Κυπραίο, με τον Κυπραίο!!

Λαβ Σικάγο (παρτ 1)

Το ταπεινό τζαι τίμιο τουτο μπλογκ τζαι η ιδιοκτήτρια του, αποφασίσαν να αρχίσουν μιαν εκστρατεία δημιουργώντας τον συνδεσμο ΠΕΕΣ (Παγκυπρια Εκστρατεία Επίσκεψης Σικάγου) που με μόττο το "Λαβ Σικάγο" εχει στόχο την προωθήση του Σικάγου ως προορισμό κυπραίων επιστεπτών. Ως "τοπακας" πλέον που μετρω πλέον >10 χρόνια σε αυτη τη πόλη, νοιωθω υποχρέωση μου να ηγηθώ του κινήματος. 

Καταρχάς ξεχάστε τες προκαταλύψεις τζαι τες ατυχείς δηλώσεις των κυπριακών δελτίων ειδήσεων στυλ "Σικάγο έγινε η Λεμεσός" ή για παρατσούκλια όπως Αλ Καπόνε, τζαι ακολουθείστε με σε μια περιήγηση στο όμορφο Σικάγο.

Το Σικάγο, με 2.7 εκατ. πλυθυσμό, είναι η τρίτη σε πληθυσμό πόλη των ΗΠΑ, μετά την Νέα Υόρκη τζαι το Λος Άντζελες. Βρίσκεται στην πόλη του Ιλλινόις (με το τελικο ς να μεν προφέρεται, άρα λαλουμε Ιλλινόι) τζαι σε αντιθεση με την αντίληψη που υπάρχει, δεν είναι η πρωτεύουσα της πολιτείας. Η πρωτεύουσα είναι το Σπρινγκφιλντ, που εν η τρίτη σε πληθυσμό πόλη του Ιλλινόις, με ~120,000. To Ιλλινόις είναι η πέμπτη σε πληθυσμο πολιτεία των ΗΠΑ, με περιπου 13 εκατ.

Το Σικάγο επισήμως ανακυρήχθηκε  πόλη το 1837. Το 1870 η πόλη κάηκε σχεδόν ολοσχερώς τζαι εξαναεχτίσηκε τζαι είναι η πόλη που είναι σήμερα.

Ο ένας εκ των 2 μίνι "παρθενώνων" στο
ΓκρικΤάουν. Ειπα να μεν βάλλω τον άλλο με το
αγαλμα της Αθηνάς δίπλα για να μεν σας
ερτει του μάτς....

Ενα που τα πιο ωραία στοιχεία της πολης για μένα τουλάχιστον είναι η πολυεθνικότητα.  Το 1/3 του πληθυσμου είναι μπλακ ορ Αφρικαν Αμέρικανς , το 1/3 είναι άσπροι ορ Caucasians, τζαι το άλλο 1/3 εν Hispanics, Ασιάτες, κτλ. Το καλό της πόλης ειναι οτι δεν νοιώθεις ξένος, γιατί πολυ απλά εν ουλλοι ξένοι! Εν νοιωθεις διαφορετικός, γιατι εν ουλλοι διαφορετικοι. Εσhει ότι χρωμα/φυλη κτλ θέλεις τουτη η πόλη. Παλια η πόλη ήταν χωρισμένη σε γκέτο αλλά τωρα τα παραπάνω δεν υπάρχουν πλέον. Υπάρχουν φυσικά τζαι η έθνικ γειτονίες, όπως το ΤσάιναΤάουν με τα κατσουβέλικα παντου, το Λίτολ Ίταλι με μακαρονάδες τζαι λουκάνικα, το Γκρικτάουν με τους κιτς μίνι παρθενώνες, το Ιντιαν τάουν που μυρίζει κάρυ τζαι στα καταστήματα παζαρεύκεις, κτλ κτλ... Φυσικά υπάρχουν φοητσιάρικες περιοχές που πέφτει πιστολίδι, αλλά αν δεν περάσεις που τζείνες τες γειτονιές, εν θα δεις κάτι που δεν θα εθωρες σε μια οποιαδήποτε άλλη πόλη του κόσμου.

Το κέντρο της πόλης εν ωραιότατο.

The Chicago Bean κάτω στο κέντρο 

Το Σικάγο εν πάνω στην λίμνη Μισhιγκαν
τζαι τους ουρανοξύστες που την λίμνη
τους χωρίζουν κατι καταπράσινα πάρκα.

Το νέο τεράστιο άγαλμα της Μέριλυν Μονρό
εξω απο τα γραφεία της γνωστής
εφημερίδας Chicago Tribune.

Το Buckingham Fountain πανω στην λίμνη
το όποιο μερικοι θα θυμάστε που τους
τίτλους έναρξης της σειράς Married with
Children.

Στο Σικάγο βρίσκετε το Σίαρς Τάουερ
(το οποιο τωρα ονομάζετε Γουίλις τάουερ
αλλά κανένας εν το λαλεί έτσι), το οποίο
είναι το πιο ψιλό κτηριο στις ΗΠΑ.

Το καλυτερο ξενοδοχείο των ΗΠΑ βρίσκετε επίσης στο Σικάγο και συγκεκριμένα τυχάνει να είναι το διαμέρισμα της Πρασινάδας όπου η διαμονή είναι δωρεάν τζαι περιέχει τζαι κομπλιμένταρι καπηρουδες με γάλα για πρωινό. 

Ελπιζω με τουτο το πρώτο μέρος του αφιερωματος τζαι τες λίο πιξελέιτετ φωτογραφίες, να άρχισα να σας πείθω οτι αξίζει να επισκεφτείτε τουτη την πόλη! :)

Εδώ Λεμεσός, Εδώ Λεμεσός

Εσκέφτουμουν τούτο το ποστ να το έβαλα στο δικό μου μπλογκ αλλά τελικά άλλαξα γνώμη γιατί ως γνωστόν αν δεν χουμίσεις το σπίτι σου εννα πέσει το ταβάνι να σε πλακώσει.

Τωρά που επαναπατρίστικα στη Λεμεσό μόνιμα πλέον, θωρώ την με άλλο μάτι και έφτασα στο συμπέρασμα ότι εν θα εμπορούσα να έβρω πιο κατάλληλη περίοδο να επιστρέψω. Έγινε πολλά όμορφη η Λεμεσός και ακόμα και για μας τους Λεμεσσιανούς νομίζω άλλαξε φάτσα. Όντας άνεργη και κατεπέκτασην αθκιασερή άμα κυκλοφορώ μεσα στην Λεμεσό έχω πολύ χρόνο να παρατηρήσω την πόλη και εκπλήσσουμε ευχάριστα κάθε μέρα.

Που τζιαμέ που το εθεωρούσα γελοίο να ζούμε σε παραλιακή πόλη και να μεν πίενουμε για καφέ στα κκαφέ που εν πάνω στην παραλία, πλεόν εκάμαν τόσο ωραία την πλατεία του Κάστρου που απλά θέλεις να πίενεις και να κάθεσαι με τις ώρες. Έγινε ούλλη η πλατεία πλακόστρωτη, εφκήκαν και τα τραπεζάκια πιο έξω και τωρά πίνεις καφέ στη σκία του κάστρου κυριολεκτικά. Και έτσι για την ιστορία να σας θυμήσω ότι εν δαμέ που ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος επαντρεύτηκε τη Βερεγγάρια.

Το Τεπακ έδωκε άλλη πνοή στην πόλη, επειδή στην πρώτη φάση του Τεπακ οι εγκαταστάσεις εν ιστορικά κτήρια που τα εκάμαν αναπαλαίωση κλπ, ούλλα τζίνα τα κτήρια που τόσα χρόνια επέρνας που δίπλα τους και εν εδίας σημασία τωρά περνάς και λαλείς μα τι ωραία. Ασπούμε το παλίο ταχυδρομείο απέναντι που το δημαρχείο ποιος θυμάται πως ήταν, ή τζιαμε που τωρά εν η βιβλιοθήκη του Τεπακ, περνάς και νιώθεις την επιθυμία να είσαι και ‘συ φοιτητής για να πιένεις να διαβάσεις τζιαμέ. Φυσικά για τους φοιτητές του Τεπακ πιστεύκω εν πιο πόπιουλαρ σαν καφετέρια παρά σαν βιβλιοθήκη αλλά ενιγουεϊ. Εσάσαν και την πλατεία ηρώων, κάτι που έπρεπε να γίνει πριν πολλά χρόνια γιατί έχουμε τζιαμέ το Ριάλτο που εν τω πραγματικό διαμάντι της πόλης και τωρά ανέλαβε να παίζει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτιστική ζωη του τόπου.

Και επειδή ως γνωστό οι Λεμεσσιανοί είμαστε και πολλά γουαϊλτ στη διασκέδαση μας, να σας πω ότι ανοίξαν τα τελευταία χρόνια πάρα πολλά ωραία ροκ μπαράκια. Επίσης ανοίξαν και πολλά ωραίοι τόποι για φαϊ, έχουμε πλεον τόσες πολλές επιλογές που καθούμαστε και σκεφτούμαστε που εννα πάμε πριν φύουμε που σπίτι.

Το αγαπημένο μου πράμα πλέον είναι να βολτάρω στην παραλιακή, εξαπλώθηκε τόσο πολλά η πόλη που περνει σου πολλή ώρα να το κάμεις τούτο και εν πάρα πολλά όμορφα να τα βλέπεις. Ένα ανοίξει (σύντομα;) και το θεατρικό μουσείο και (όχι σύντομα) ένα γίνει και η Μαρίνα άρα ένα έχουμε ένα νέο τόπο να κόφκουμε βόλτες και προτείνω σε όλους τους μη-Λεμεσσιανούς μπλόγκερς να μετακομήσουν στη Λεμεσό.