Η ιδέα ήρθε από εδώ, και την πρώτη φορά επισκεύτηκα τον Κάτω Δρυ και την Έλλη πριν από σχεδόν ένα χρόνο. Διαπίστωσα ότι ο Κάτω Δρυς είναι όμορφο χωριό και αξίζει μια βόλτα ίσως και σε συνδυασμό με τα Λεύκαρα που είναι δίπλα.
Για δεύτερη φορά, μερικούς μήνες δεν μπορούσα να αντισταθώ και πήγα ξανά για brunch στην Έλλη με τρελλό παρεάκι τη μάνα μου και τις φίλες της. Όταν υπάρχει καλό φαί, τι με νοιάζει για την παρέα;
Η Έλλη θα κάνει κράτηση μερικές μέρες πριν για παρέες από 6 άτομα και πάνω και σερβίρει brunch στη βεράντα της (ή στις πιο κρύες μέρες, λίγο πιο στριμωγμένα μέσα στο κτίριο που στεγμάζει το εργαστήρι-κατάστημά της). Θα σας υποδεχτεί με φρεσκοστυμένο χυμό πορτοκάλι και φρέσκα φετοπιτάκια. Ακολουθεί καφές και φρέσκο ψωμί που θα αναλάβετε να κόβετε και να κάνετε φρυγανιές με το δικό σας ρυθμό, με μια εισαγωγή για να σας συστήσει τις μαρμελλάδες και τα chutneys της.
Θα συνεχίσει με χαλλουμόπιττα κέικ, κέικ με τζίντζερ, με μπανάνα και κέικ με φρούτα. Θα σερβίρει 2-3 επιλογές μαρμελλάδας με γιαούρτι, και scones, αλλά και μια επιλογή από τυριά: μπρι, χαλλούμι, τσένταρ, έμενταλ, αναρή, τυρί κρέμα, κλπ...
Θα πηγαινοέρχεται με προτάσεις για την κάθε μαρμελλάδα της, και αν θέλετε να δείτε να λάμπουν τα μάτια της θα ρωτήσετε λεπτομέρειες για τη δουλειά της και τα προϊόντα της, αλλά και τις δικές τις εισηγήσεις. (Μου έδωσε ένα χιντ για τη μαρμελλάδα φράουλα και τσίλι, ότι πάει με κοτόπουλο- την πήρα και το δοκίμασα προχθες. Απερίγραπτο λέμε!)
Αν δεν έχετε χορτάσει (και ελπίζω να μην έχετε χορτάσει), ακολουθούν τηγανητά αυγά και μπέικον για το φινάλε.
Θα πληρώσετε 10 ευρώ το άτομο για όλα αυτά, και θα αγοράσετε ό,τι θυμάστε πως σας άρεσε, και θα συνεχίσετε τη βόλτα σας στο μουσείο κεντήματος και μελιού (είσοδος και ξενάγηση 2 ευρώ)
Η κυρία Έλλη (αυτή είναι άλλη από την Έλλη των μαρμελάδων), θα σας ξεναγήσει στο παλιό τους σπίτι, μιλώντας σας για την αρχή του κεντήματος στα Λεύκαρα και την εξάπλωσή του στην περιοχή, για τη ζωή στο χωριό, και θα σας δείξει ενδιαφέροντα αντικείμενα εποχής. Στο σπίτι μουσείο θα σας δείξει τα παλιά κρεβάτια, τις παιδικές κούνιες εποχής, τα βιβλία με κέντημα που οι παλιότεροι θυμούνται από το σχολείο.
Κατεβαίνοντας κάτω, στην αυλή του νέου της σπιτιού θα προσέξετε την αρμαρόλλα που κρέμεται στη μέση της αυλής από κάποια δοκό, και θα αγοράσετε μέλι δικής τους παραγωγής αφού σας εξηγήσει τη διαφορά του βρασμένου και άβραστου μελιού. Είναι υπέροχο πραγματικά. Η επίσκεψη συνεχίζει στα παλιότερα κτίσματα εκτός του κυρίως σπιτιού, όπου θα δείτε τα εργαλεία και μηχανήματα που χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά για την εξαγωγή μελιού από τις κυψέλες. Εδώ να σας πω ότι η κυρία Έλλη είναι από τις ελάχιστες κυρίες που δεν λέει αερολογίες και πραγματικά ξέρει το θέμα της, αφού έζησε όλη τη φάση και το στήσιμο αυτού του μουσείου αν και παραδέχεται ότι το όνειρο αυτό ήταν το όνειρο του συζύγου της και όχι το δικό της!
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα είστε πεινασμένοι μέχρι να φύγετε, αλλά μπορείτε να συνδυάσετε αυτη τη βόλτα με μια βόλτα στα Λεύκαρα για να δείτε τις κεντήτριες και να πάρετε κανένα λουκούμι λευκαρίτικο για τον απογευματινό καφέ σας στο σπίτι.
Ήταν μια όμορφη βόλτα και χαίρομαι που μπορούμε να απολαύσουμε μέρες στα χωριά μας με ένα αίσθημα πιο "αναβαθμισμένο". Και μην ακούσω ότι το χωριό είναι για χειμώνα γιατί πραγματικά η μικρή αυλή όπου θα φάτε στον Κάτω Δρυ είναι απίθανη για το καλοκαίρι.
Για το τηλέφωνο της κυρίας Έλλης μπορείτε να αφήσετε σχόλιο με το mail σας, ή να μου στείλετε στο paintitmoonlight(at)gmail(dot)com.
Για δεύτερη φορά, μερικούς μήνες δεν μπορούσα να αντισταθώ και πήγα ξανά για brunch στην Έλλη με τρελλό παρεάκι τη μάνα μου και τις φίλες της. Όταν υπάρχει καλό φαί, τι με νοιάζει για την παρέα;
Η Έλλη θα κάνει κράτηση μερικές μέρες πριν για παρέες από 6 άτομα και πάνω και σερβίρει brunch στη βεράντα της (ή στις πιο κρύες μέρες, λίγο πιο στριμωγμένα μέσα στο κτίριο που στεγμάζει το εργαστήρι-κατάστημά της). Θα σας υποδεχτεί με φρεσκοστυμένο χυμό πορτοκάλι και φρέσκα φετοπιτάκια. Ακολουθεί καφές και φρέσκο ψωμί που θα αναλάβετε να κόβετε και να κάνετε φρυγανιές με το δικό σας ρυθμό, με μια εισαγωγή για να σας συστήσει τις μαρμελλάδες και τα chutneys της.
Θα συνεχίσει με χαλλουμόπιττα κέικ, κέικ με τζίντζερ, με μπανάνα και κέικ με φρούτα. Θα σερβίρει 2-3 επιλογές μαρμελλάδας με γιαούρτι, και scones, αλλά και μια επιλογή από τυριά: μπρι, χαλλούμι, τσένταρ, έμενταλ, αναρή, τυρί κρέμα, κλπ...
Θα πηγαινοέρχεται με προτάσεις για την κάθε μαρμελλάδα της, και αν θέλετε να δείτε να λάμπουν τα μάτια της θα ρωτήσετε λεπτομέρειες για τη δουλειά της και τα προϊόντα της, αλλά και τις δικές τις εισηγήσεις. (Μου έδωσε ένα χιντ για τη μαρμελλάδα φράουλα και τσίλι, ότι πάει με κοτόπουλο- την πήρα και το δοκίμασα προχθες. Απερίγραπτο λέμε!)
Αν δεν έχετε χορτάσει (και ελπίζω να μην έχετε χορτάσει), ακολουθούν τηγανητά αυγά και μπέικον για το φινάλε.
Θα πληρώσετε 10 ευρώ το άτομο για όλα αυτά, και θα αγοράσετε ό,τι θυμάστε πως σας άρεσε, και θα συνεχίσετε τη βόλτα σας στο μουσείο κεντήματος και μελιού (είσοδος και ξενάγηση 2 ευρώ)
Η κυρία Έλλη (αυτή είναι άλλη από την Έλλη των μαρμελάδων), θα σας ξεναγήσει στο παλιό τους σπίτι, μιλώντας σας για την αρχή του κεντήματος στα Λεύκαρα και την εξάπλωσή του στην περιοχή, για τη ζωή στο χωριό, και θα σας δείξει ενδιαφέροντα αντικείμενα εποχής. Στο σπίτι μουσείο θα σας δείξει τα παλιά κρεβάτια, τις παιδικές κούνιες εποχής, τα βιβλία με κέντημα που οι παλιότεροι θυμούνται από το σχολείο.
Κατεβαίνοντας κάτω, στην αυλή του νέου της σπιτιού θα προσέξετε την αρμαρόλλα που κρέμεται στη μέση της αυλής από κάποια δοκό, και θα αγοράσετε μέλι δικής τους παραγωγής αφού σας εξηγήσει τη διαφορά του βρασμένου και άβραστου μελιού. Είναι υπέροχο πραγματικά. Η επίσκεψη συνεχίζει στα παλιότερα κτίσματα εκτός του κυρίως σπιτιού, όπου θα δείτε τα εργαλεία και μηχανήματα που χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά για την εξαγωγή μελιού από τις κυψέλες. Εδώ να σας πω ότι η κυρία Έλλη είναι από τις ελάχιστες κυρίες που δεν λέει αερολογίες και πραγματικά ξέρει το θέμα της, αφού έζησε όλη τη φάση και το στήσιμο αυτού του μουσείου αν και παραδέχεται ότι το όνειρο αυτό ήταν το όνειρο του συζύγου της και όχι το δικό της!
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα είστε πεινασμένοι μέχρι να φύγετε, αλλά μπορείτε να συνδυάσετε αυτη τη βόλτα με μια βόλτα στα Λεύκαρα για να δείτε τις κεντήτριες και να πάρετε κανένα λουκούμι λευκαρίτικο για τον απογευματινό καφέ σας στο σπίτι.
Ήταν μια όμορφη βόλτα και χαίρομαι που μπορούμε να απολαύσουμε μέρες στα χωριά μας με ένα αίσθημα πιο "αναβαθμισμένο". Και μην ακούσω ότι το χωριό είναι για χειμώνα γιατί πραγματικά η μικρή αυλή όπου θα φάτε στον Κάτω Δρυ είναι απίθανη για το καλοκαίρι.
Για το τηλέφωνο της κυρίας Έλλης μπορείτε να αφήσετε σχόλιο με το mail σας, ή να μου στείλετε στο paintitmoonlight(at)gmail(dot)com.
